Roos,
Bijna 50 jaar maakte jij deel uit van onze koorfamilie. Bijna een gouden jubileum. Veel te vroeg moet je ons nu verlaten en dat stemt ons intriest. Jij verdient een gouden label als immer trouw koorlid, bijna altijd present op de eerste rij bij de alten. Goud verdien je omwille van je vriendelijke, zachtaardige, lieve aanwezigheid onder ons al die jaren. Je was iedereen te vriend, zonder je op te dringen. Je was een stille en aangename aanwezige onder ons.
We hadden je graag nog zoveel langer kunnen verwelkomen onder ons, maar het lot besliste er anders over. Op 30 augustus ging je van ons heen. Waar j’ook bent, we zouden het niet weten, niet in tijd of afstand kunnen meten. Waar je nu bent, dat is voor ons allen een mysterie. “Het mysterie dat we niet moeten be-grijpen, maar er ons wel door laten aan-grijpen” (naar: Ulrich libbrecht).
We zullen je missen, Roos. Via onze muziek en onze liederen blijf je voor immer aanwezig onder ons. Op 30 augustus wijdden we de hele repetitie aan jou, ter nagedachtenis. We zongen vrolijke muziek, net omdat we jou altijd graag in ons midden hadden.
Vaarwel en bedankt voor alles.
sintmartinuskoor.be 